W jaki sposób układa się kostkę brukową?

Układanie kostki brukowej, jak każdą poważną czynność, trzeba najpierw zaplanować. Zaczynamy od ustalenia powierzchni, na której kostka będzie kładziona i tym samym ustalamy, ile materiałów będzie nam potrzeba i czy będzie potrzebny specjalny system odwodnienia, czy wystarczy zaledwie zrobienie spadów nawierzchni. W następnym kroku ustalamy, jak duże obciążenie będzie się pojawiło na kostkach i dobieramy do niego odpowiednią grubość kostki.

Wybór kostki

Najważniejszy przy wyborze kostki jest sposób korzystania z nawierzchni. Jeśli będą po niej chodzili tylko ludzie, wystarczą 4 centymetry grubości, a jeśli pojawią się na niej też samochody osobowe, potrzeba będzie 6 centymetrów. Jeśli nawet sporadycznie na kostkę będzie wjeżdżało coś cięższego, na przykład pojazd do wywożenia szamba, potrzebne będzie co najmniej 8 centymetrów grubości kostki.

Wyznaczenie terenu

Wyznaczamy teren poprzez wbicie w ziemię kołków i pociągnięcie linek pomiędzy nimi na wysokości górnej krawędzi planowanej nawierzchni.

Korytowanie

Korytowanie to proces, w którym robimy wykop w miejscu, gdzie pojawią się kostki. Nie musi on być głęboki. Dla zwykłego chodnika lub na dobrym, zwartym, piaszczystym gruncie jego głębokość nie musi przekraczać 20 centymetrów. Jeśli ziemia jest słabo związana, na przykład jest gliniasta, a także jeśli przewidujemy położenie grubszej kostki ze względu na ruch cięższych pojazdów, będziemy potrzebowali wykop na pół metra.

W czasie korytowania musimy odpowiednio ukształtować powstałą powierzchnię, by miała ona odpowiedni spad w kierunku gruntu nieutwardzonego w celu odprowadzania wody. W przypadku dróg i chodników niezbędne jest zrobienie dwóch spadów od osi drogi, by woda była odprowadzana skutecznie.

Wyrównanie gruntu

Nachylenie gruntu powinno wynosić od 5 do 300 milimetrów na długości 1 metra. Całość powierzchni wyrównujemy warstwą piasku o grubości 10 cm i ubijamy ją walcem lub specjalnym zagęszczaczem.

Odwodnienie

Na większych powierzchniach oraz w miejscach, gdzie naturalne spady nie pozwalają na wykonanie spadów użytecznych do odwodnienia, konieczne jest wykonanie osobnego systemu odwadniania. Składają się one z korytek chroniących nisko położony garaż, kran ogrodowy i podobne miejsca. Korytka łączy się rurami odpływowymi wystawianymi n nawierzchnię. Woda może odchodzić albo do zbiornika, albo do systemu kanalizacji. Może też po prostu wychodzić na grunty chłonne w odległości 20-30 metrów od budynków.

Podbudowa

Podbudowa to warstwa pod kostka, która składa się z kruszywa naturalnego lub jakiegoś podobnego materiału, na przykład żwiru. Jego grubość na zwykłych chodnikach nie musi przekraczać 10 centymetrów, ale jeśli po nawierzchni będą poruszać się cięższe pojazdy, potrzebujemy już przynajmniej 24-40 centymetrów. Podbudowę układa się warstwami zagęszczając ją co 10 centymetrów grubości.

Obramowanie

Obramowanie wykonuje się poprzez umieszczenie na brzegach nawierzchni krawężników. Mogą to być krawężniki drogowe lub chodnikowe, chociaż na wszelkich podjazdach lepiej jest korzystać z krawężników drogowych. Dobrą praktyką jest ułożenie pojedynczego rzędu kostki, by dokładnie sprawdzić miejsce, gdzie znajdą się krawężniki. Wysokość i linię krawężników wytacza się przy użyciu sznurka oraz poziomicy. Wysokość krawężnika można ustalić na poziomie kostki lub trochę wyżej. Sama nawierzchnia kostki powinna być minimalnie powyżej gruntu, co zabezpieczy ją przed zabrudzeniami, więc podniesienie krawężnika też jest dobrym pomysłem. Alternatywą dla systemu krawężników jest oporowanie, które można zastosować na najsłabiej obciążanych kostkach, na przykład na chodnikach ogrodowych.